Sukces kinematografu przyniósł zapotrzebowanie na nowe filmy. Ludzie chcieli jednak czegoś więcej, niż faktu że coś na ekranie się porusza. Po krótkim zachwycie nastąpił kryzys, dodatkowo pogłębiony przez pożar w 1897 roku, w wyniku którego w Bazar de la Charité spłonęło 125 osób. Kino zaczęło się stawać rozrywką dla mało wymagających widzów.
Ratunkiem dla kinematografii stał się Méliès, facet który podczas seansu w Salonie Indyjskim chciał kupić kinematograf od ojca Lumiere'ów. Był aktorem, magikiem. Założył pierwszą na świecie wytwórnię o nazwie Star Film. Swoje umiejętności i spryt przeniósł na ekran. Jako pierwszy wprowadził reżyserię, bazował na fabule znanych powieści oraz sztuk teatralnych. Biografowie spierają się co do ilości nakręconych przez niego filmów między 500 a 4000. Niezależnie ile ich było praktycznie wszystkie były realizowane w atelier.
Méliès zajął się trzema gatunkami w filmie.
1. Feeria- opiera się na wywołaniu zdziwienia poprzez zastosowanie intrygujących tricków. Podczas kręcenia pojazdów miał kłopot z aparatem, który chwilowo mu się zaciął. Méliès przeglądając zdjęcia zdał sobie sprawę, że przejeżdżający omnibus zmienił się w karawan. Zacięcie aparatu spowodowało przerwę w serii ujęć przez co Méliès uzyskał niespodziewany efekt. Zastosował go później wielokrotnie w scenach z duchami i znikającymi postaciami.
2. Aktualności- polegały na aktorskim odtwarzaniu wydarzeń takich jak koronacje czy wojny. Do filmów angażowano aktorów, którzy w atelier odgrywali swoje role.
3. Fantastyka naukowa- wykorzystanie nowinek technologicznych do tworzenia iluzji świata. Jednym z najbardziej znanych filmów, zbudowanych w oparciu o zasady tego gatunku była "Podróż na Księżyc", licząca 280m długości. Przyniosła Méliès'owi sławę na całym świecie.
Kinematografia znów rozwijała się prężnie. Wielu ludzi inwestowało w aparaty projekcyjne wraz z zestawem gotowych filmów. To zmuszało do częstej zmiany lokalizacji przez właścicieli projektora ponieważ z czasem filmy stawały się oklepane w określonym miejscu. Skąd na zawsze ten okres w kinematografii nazywany będzie okresem kina jarmarcznego.
Bibliografia:
Płażewski Jerzy: Historia filmu 1895- 2000. Warszawa: Wydawnictwo "Książka i Wiedza", 2001, s. 15-17
Link do filmu:
