 |
Na początku XX wieku gatunki filmowe zaczęły się rozwijać i ewoluować. Film sensacyjny bazował na monumentalnych widowiskach wykorzystując ruch w możliwie najwyższym stopniu. Komedie, z którymi mamy do czynienia praktycznie od postania kina, zaczęły się wydłużać, stosując coraz bardziej wyszukany dowcip.
Film sensacyjny
 |
| Thomas Ince- ojciec westernów |
Gatunek ten w dużej mierze czerpie z historii Ameryki, przedstawiając filmy o akcji umieszczonej na Dzikim Zachodzie, wśród Gór Skalistych. Pojawiają się liczne nawiązania do wojny secesyjnej, powtarzające się starcia z Indianami czy opowieści o poszukiwaczach złota. W ten sposób powoli zaczyna kształtować się film sensacyjny, wymagający wielu rekwizytów oraz obszernych dekoracji. Z kolei z niego kształtuje się western. Za ojca tego rodzaju filmowego możemy uznać Thomasa Ince'a, który jako pierwszy powołał do życia perfekcyjnego jeźdźca Rio Jima walczącego z bandytami i ze złem w ogóle. Bo westerny to przede wszystkim oczywista walka dobra ze złem, która zawsze przyjmuje inną, bardziej wyszukaną formę. Filmy sensacyjne budowane były także w konwencji filmów kryminalnych. Do tworzenia niezwykłych historii, z zawiłymi zagadkami służyły powieści sensacyjne, na bazie których powstawały scenariusze. Stosowano w nich coraz częściej jazdę kamery oraz pierwsze ujęcia panoramiczne. Powstały także pierwowzory seriali telewizyjnych- w kinie filmy kończyły się w momencie kulminacji napięcia i zapraszały na kolejny odcinek. Oto jeden z cyklu filmów kryminalnych pochodzący z 1908 roku.
Komedia
Pierwsze komedie to krótkie, kilku minutowe filmiki zawierające zaledwie kilka gagów. Z czasem komedie stawały się coraz dłuższe, a humor w nich zawarty był zdecydowanie bardziej nowatorski- nie powtarzał utartych schematów, miał przyciągać oryginalnością. Co więcej cechuje je ponadczasowość, oglądane dzisiaj wciąż potrafią bawić. Stosowane są takie zabiegi jak przyspieszanie ruchu czy jego odwracanie. Komicy odwołują się do sytuacji absurdalnych wywołując nimi śmiech. W historii komedii zapisali się dwaj komicy, którzy przerastali wszystkich innych, wkładając swoje role duszę oraz szczyptę inteligencji.
 |
| Max Linder |
Pierwszym jest Max Linder czyli Gabriel Leuvielle (jak większość komików występował pod pseudonimem by zawęzić dystans między nim a widownią). Kreował się na eleganckiego mężczyznę, starając się jednocześnie by humor jakim operował także był elegancki. Jedną z jego najbardziej znanych komedii jest film Max i Quinquina.
 |
| Charles Spencer Chaplin |
Wielkim naśladowcą Maxa Lindera jest Charles Chaplin. Ten młody komik zaczął swoją przygodę z filmem w 1914 roku. Już od samego początku stworzył własny, niepowtarzalny wizerunek z którym jest utożsamiany do dziś. Naśladując Lindera, tworzył złudzenie elegancji. Nakładał melonik, a w ręce trzymał bambusową laskę. Z pozoru elegancki, zaś z bliska dostrzegamy poszarpane spodnie i za duże buty. Stworzył wyjątkowy sposób poruszania się oraz niezwykłą mimikę twarzy. Jego bohater często wpadał w kłopoty, wchodząc w konflikt z bogatymi, a pomagając biednym. Wiele gagów zaczerpnął od Lindera, wiele wymyślił sam. Wszystkie realizował z wielkim poświęceniem, chcąc spełnić oczekiwania widowni.
Bibliografia:
Płażewski Jerzy: Historia filmu 1895- 2000. Warszawa: Wydawnictwo "Książka i Wiedza", 2001, s. 29-33
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz