W polskich kinach wciąż niedostępny, póki co mało popularny. Szybka zwroty akcji i wciągająca fabuła to najmocniejsze strony tego filmu. The Lincoln Lawyer w reżyserii Brada Furmana to moje najnowsze odkrycie. Film ma bite dwie godziny i ani przez chwilę nie nudzi widza. Idealny dla fanów sądówek, gdzie akcja oparta jest na dochodzeniu do prawdy. Jednak w odróżnieniu od wielu filmów prawniczych, reżyser częściej wychodzi poza salę sądową, bohaterowie badają sprawę, szukają śladów. Co z tego wynika? Trzeba zobaczyć.
Film otwiera scena podróży samochodem (btw właśnie Linlolnem, o rejestracji NTGUILTY=niewinny) młodego prawnika Micka Hallera. Jest bardzo znany, ceniony i wyjątkowo drogi. Zostaje obrońcą w procesie Louisa Rulet, bogatego przedsiębiorcy, któremu postawiono zarzut pobicia kobiety. Mick wraz ze swoim śledczym, znajdują nagrania, które powinny pozwolić na uniknięcie procesu. Jednak prokuratura, wciąż utrzymuje zarzuty. Mick zaczyna badać sprawę głębiej, ogląda zdjęcia pobitej ofiary i analizuje wersje zdarzeń. Przeglądając materiały dowodowe, przypomina mu się starsza sprawa, w której zamordowano dziewczynę. Obrażenia na twarzy ofiary przypominały pobicie ze sprawy jego klienta. Mick zaczyna badać sprawę wnikliwiej.
Ten, krótki opis to zaledwie początek całej masy zdarzeń, które mają nastąpić. Sprawa, którą zajął się Mick jest dużo bardziej niebezpieczna niż mogłoby się wydawać. Choć mniej więcej od połowy filmu dobrze wiemy, kto zawinił w tej sprawie, wciąż pozostaje pytanie jak Mick doprowadzi ją do końca? Dużym zaskoczeniem jest Matthew McConaughey, który prezentuje najwyższą klasę aktorską. Szczególnie warto zwrócić uwagę na scenę w barze, kiedy ujęcia skierowane są wyłącznie na jego twarz. Pokazuje autentyczną rozpacz i ogromne zmęczenie. W grze widać sporo doświadczenia oraz pewną dojrzałość. Mimo, że zwiastun sugeruje inaczej, w filmie wątek miłosny nie jest za bardzo rozbudowany. Faktem jest, że była żona Micka (w tej roli Marisa Tomei) odgrywa w jego życiu ważną rolę, to ona przynosi mu zawsze ważne informacje. Jest to jednak jedynie wątek poboczny, który nie ma też zdecydowanego zakończenia. Stosunki między byłymi małżonkami są od początku do końca poprawne, ale nic nie wskazuje na to żeby mieli do siebie wrócić. Zdecydowanie na pierwszy plan wysuwa się śledztwo Micka, który próbuje dociec prawdy i naprawić błąd z przeszłości. Plus za szybkość akcji, dzięki czemu widz nie jest znudzony ani zmęczony oglądanym obrazem. Coraz nowsze poszlaki powodują, że chcemy oglądać jeszcze. Autorami ścieżki dźwiękowej do filmu są Cliff Martinez, Eric Craig, Ron Finn, Chris McGeary oraz Brian McNails. Dla zainteresowanych, zamieszczam listę utworów, które można usłyszeć w filmie.
Informacje i zdjęcia pochodzą ze stron:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz